– 33 – “Tartaryan Show” Kanlı Bitecek!
“TARTARYAN SHOW” KANLI BİTECEK!
– Bu sokak benim! Anladın mı! Kuş uçmayacak! Her yer kontrol altında olacak. Ben bu filmin yönetmeniyim, buranın tanrısı benim! Bu karıyı Truman yapacağız!
-Abi o ne?
-Cahilsiniz olum! Bir halttan anladığınız yok! Yaz Dogıla da öğren!
-Ne yazacağız, tu-ru-mağn…
-Yaz. “Truman Show.”
-Yazdım abi. (Çocuk, bulduğu sayfaları hızlı hızlı okumaya başlar.)
–Hah, burayı tam da öyle yapacağız. Figüranlar kullanacağız. Ama, bak, ne olacak biliyor musun? Yerli halk, figüran olacak. Karı kafayı yiyecek! Nereye baksa ben olacağım. Nereye dönse ben. Her yerde ben. Benden kaçamayacağını görecek o or…
-Bir dakika abi. (Çocuk ayağa kalktı, karşı binaya, Tinne’nin evine bakarak, konuşmaya devam etti.) Biz burada oturup onu izliyorduk… Değil mi?.. (Dura dura konuşuyordu.) Adım adım takip ediyorduk… Değil mi abi?.. Ne sever, neyden hoşlanır? Nasıl bir dünyası var? Bütün bunları sen ona kendini beğendirebilmek için öğrenmek istiyordun. Babanın amcalarının hatrına biz de yardım ediyorduk… Değil mi?.. Abi, olay şimdi başka bir boyuta mı geçti?
-Tüküreceğim şimdi, boyutuna da sana da! Karı gitti başkasıyla evlendi, cezasız mı kalsın?
-Kimle evlenecekti abi?
-Sokacağım şimdi ağzına pırasayı…
-Abi, kadının senden haberi bile yok! (Çocuk terbiyesini bozmadan isyan ediyordu.)
-Bekleyecekti ulan! Beni bekleyecekti! Anladın mı? Ben nasıl bekliyorsam, o da bekleyecek! Bundan böyle, işte böyle!
Çocuk şaşkınlıkla Tartaryan’a bakıyordu.
-Yaa… Di mi abi? Ne güzel sabah akşam izliyorduk, eğleniyorduk? Kültürleniyorduk. Yaptığımız kayıtları satıp parayı kırıyorduk? Kızdan birçok şeyler öğreniyorduk, biz de seviye atlıyorduk, kendimizi geliştiriyorduk, aydınlanıyorduk… Hepimiz hayrandık ona abi? Ne oldu, şimdi orospu mu oldu kadın? Abi, biz onun sırtından geçiniyoruz!
Çocuk haykırıyordu. Uzun zamandır bir şeylere sabrettiği belli oluyordu. Delikanlının haykırışı, isyanı, Tartaryan’ı iyice zıvanadan çıkarttı. Üstüne saldırıp yumruklamaya başladı. Çocuk kafasındaki kulaklığı fırlatıp attı, kapının arkasında asılı olan ceketini askıdan alıp, Tartaryan’a son sözlerini söyledi.
-Ben yokum abi. Evli barklı kadını izlemek, dinlemek bana uymaz!
-Öyleyse, defol git!
Çocuk tereddütsüz çıktı gitti. Kapanan kapının üzerine Tartaryan tarafından bir sürü şey atıldı.
Yercesine içtiği sigaradan derin bir nefes çekerek evin içinde voltalamaya başladı. Sakinleşmek için ettiği küfrün bini bir paraydı.
———
O sırada Agarika’nın güneyinde bir yerlerde, kapalı kapılar ardında iki adam konuşuyordu. Şunu bilmenizi isterim ki, Tinne’nin hikayesinde herkes izlenmekte, takip edilmekte ve kaydedilmekteydi. O yüzden kayıtlarımıza, ileri geri yaparak göz atabiliyoruz.
Şimdi, çok zengin ve güçlü insanlar oldukları belli olan iki kafadara kulak verelim:
Moşemoş: Ayin için bundan daha iyi bir ikili olamaz!
Çarli: (Önündeki satranç tahtasındaki taşlara dokunarak…) Beyazların şahı Tinne, siyahların şahı Tartaryan.
Moşemoş: Ben en fazla üç yıl veriyorum.
Çarli: Üç yılda dönüşür, diyorsun?
Moşemoş: Ya dönüşür ya da… (Eliyle gırtlağını kesme hareketi yaptı.) …ölür.
Çarli: Adam doğal yetenek.
Moşemoş: Unutma o da dönüştürülmüştü.
Çarli: Bundan daha iyi bir katil bulamazdık. Bu kadına saplantısı var.
Moşemoş: Tetikçiler böyle olmalı. Cezai ehliyeti olamayacak kadar kafayı üşütmüş olmalılar.
Çarli: Kadın evlenince tam anlamıyla koptu bizimki.
Moşemoş: Mis gibi bahane de var artık. İnan, bu av çok heyecanlı olacak!
Çarli: Kadın salak ama. Salyangozlarla konuşuyor. Küçüklüğünden beri hayal aleminde. Etrafına bakmıyor, kendi dünyasında yaşıyor. Çok kolay bir av gibi geliyor bana. Daha dişli bir şey seçmeliydik. Annesi dişliydi, savaşçıydı, dayanıklıydı. Epey eğlenmiştik.
Moşemoş: Eğlenmiştik ya! Ne günlerdi. O kadını bile kaç kere intiharın eşiğine getirdik. Denemişti de bir kere. Ama olmadı ne yazık ki… Babası tam bir şeytandı!
Çarli: (Bir kahkaha patlattı, elindeki içki döküldü.) Şeytan papaz!
Moşemoş: Bayılıyordum ona! Çok ilham vericiydi.
Çarli: Tartaryan da fena değil, bakma sen. O da şeytana pabucunu ters giydirir.
Moşemoş: Yardım etmemiz lazım ona. Çok cahil. Peder kültürlüydü, zekiydi, yaratıcıydı. Adam sanat eseriydi kardeşim!
Çarli: Bir şey diyeyim mi, sen ona gönlünü kaptırmışın kardeşim!
Moşemoş: Ne yalan söyleyeyim, aşıktım pedere. Fena karizmatikti. Bu kavruk bir şey.
Çarli: Peder tanrı gibiydi!
Moşemoş: Biz de bir karar verelim kardeşim. Peder şeytan mıydı tanrı mıydı?
Tam burada birbirlerine el şakası yaparak kahkahalarla güldüler.
Çarli: Zaten bizim tanrımız şeytan değil midir kardeşim! Benim tanrımdı “yakışıklı peder”!
Çarli gözlerini süzerek iç geçirdi.
Moşemoş: Tinne’nin annesi de babası da iyi iş çıkardı. Göreceksin, Tinne de iyi bir av yaşatacak bize! Doğuştan av, doğuştan kurban!
Birbirlerinin zekasına, espri gücüne hayran bu adamlar kardeş değildiler. Kardeşten bile öte bir şeydi onlar. Sırdaştılar, paydaştılar, suç ortağıydılar. Suç ortaklığı en sağlam bağdır.
Aradan yıllar geçip, Tinne kendisine sunulan kayıtları iyice inceledikten sonra, sonuçları yaşadıklarıyla, tecrübeleriyle de birleştirerek şöyle bir rapor hazırladı:
Benimle iletişimde bulunurlarken KULLANDIKLARI LİSAN!
-Psikolojik Şiddet
-Dolandırıcılık
-Hırsızlık
-İftira
-Sık sık kovulma
-Refüze edime
-Yok sayılma
-Sorgulama, sürekli kendimi savunmak zorunda kalacağım şekilde suçlama
-Kınama
-Dedikodu
-Kullanma, karşılığını vermeme.
-Taciz
-Röntgencilik
-Ayin malzemesi olarak kullanma
-Yalnızlaştırma
-Sahip olduğum şeylerimin elimden bir bir alınması
-Sokaklarda, yolda, yolculukta ısrarlı takip, domuz kovalar gibi kovalama
-Lafla sataşma, bakışla taciz
-Alay edilerek aşağılama
-Taklit etme
-Yok sayma
-Kötü, rahatsız edici sesle iletişim kurma. (Duvara, yere, darbelerle, motor homurtusu ile, rahatsız edici makine sesleri ile)
-Tuzak kurma
-Etrafımdaki insanların bana karşı kışkırtılması
-Hayatıma sürekli provokatör yerleştirme denemeleri.
——-
FAİL VE SUÇ ORTAKLARININ TANIMI:
İğdiş edilmiş ruh: Trajik geçmişleri vardır. Küçükken taciz edilmiş, cinayet görmüş olabilirler. Ailesi dağılmış, yetimhanede yetişmiş olabilirler. Ensest yaşamış ya da tanık olmuş olabilirler. Savaş, sürgün çocuğu olabilirler. Bu tür katilleri ve suçluları bunları yaşamış çocuklardan devşirmektedirler.
Merhametsiz: Kötü muamele ile yetişmiştirler. Sevgisiz ortamda, şiddet görmüş olarak.
Kıskanç: Şöyle bir iç sesleri vardır: “Her şey benim olmalı, çünkü ben doğuştan üstünüm, tanrı her şeyi benim için yarattı.”
Doymaz: Her şeyi ama her şeyi isterler. Gördükleri bütün güzel, parlak, üstün olan her şeyi.
Açgözlü: “Onu da, bunu da, şunu da.”
Fırsatçı: Kendini kurnaz sanma, imkanlar ve yetkiyi sınırlarına kadar, hatta sınırları da geçerek kullanma. Suistimal. İhlalcilik.
Bağımlı: Yapay, hakiki olmayan, kurgu, taklit bir dünyada yaşamaktadırlar. Bunu kendilerine tahammül edilir kılmaları gerekmektedir. Muhakkak bazen rahatlatıcı, bazen enerji verici, kendilerini üstün hissettirecek ve öyle gösterecek maddelere ihtiyaç duyarlar. Ayrıca güzel görünme, genç görünme kaygıları da olduğu için metabolizmayı hızlandıracak maddelerden asla vazgeçemezler, kısa sürede bunların bağımlısı olurlar.
Korkak: Şiddetli ölüm korkusuna sahiptirler. Sahip olduklarını kaybetme korkusu da bunu katmerler.
Kaypaklık: Ben merkezci oldukları için daima sadece kendi çıkarlarını korurlar, asla diğerkâm değildirler, Allah’tan korkmaz, kuldan utanmazlar… Yani onlara asla güvenilmez, ipleriyle hiçbir kuyuya inilmez.
Sabırsız, fevri: Doymazlığı, açgözlülüğü, tatminsizliği onları sürekli arayışa iter. Güvende hissedememe hali de hareket etme isteklerini tetikler. Sanki “huzursuz bacak sendromu” yaşıyor gibidirler.
Egoist: Tanrı, tanrısal, kutsal, mübarek vs hissettikleri için her şeye hakları olduğunu savunurlar. Onlar özeldir. Seçilmiştir. “Görevlidir”. O kendisinin hizmetçisi gibidir. Her an kendisine hediyeler, mükafatlar sunar. Kendi mabedinde her an kendisi için birini bir şeyleri kurban eder. Kendine birilerini, bir şeyleri “ısmarlar”, “peşkeş çeker”.
Kibirli: Şeksiz şüphesiz en üstün odur.
İddiacı: Herkes onun üstünlüğünü, haklılığını, özel oluşunu kabul etmelidir. Bu insanlar, bunun bir yansıması olarak bahis oynamayı çok severler. Şans oyunlarına tutulmaları çok kolaydır. Hep, “bir gün çok büyük kazanacaklarına” inanır, “son gülen, iyi güler” diyerek, bir gün herkese nasıl had bildireceğine emin olduğunu belli eder. O bir gün bir türlü gelmeyebilir.
Asalak: Etrafındaki herkes ve sahip olduğu her şey, ona hizmet etmelidir.
Sömürü: Kendileri hakiki olan hiçbir ulvi, asil şeye sahip değildirler. Ilginçtir tabiat da pek onlardan yana değil gibidir. Büyük zenginlikler, kaynaklar onların yaşadığı topraklarda onların istediği düzeyde bulunmaz. Kendileri de tanrı vergisi üstün yeteneklere, güzelliğe, göz alıcılığa sahip değillerdir. Ama hırsları sınır tanımaz. Ne yapar eder güzelliklere, kaynaklara sahip olurlar. Onlarda olan ve diğer insanlarda olmayan özellik tam olarak budur. Çalma yeteneği.
Vicdansızlık: Vicdanları her daim müsterihtir. Onlar doğuştan haklıdır. Hatta hayat hikayelerini dinleseniz onlara acır, muhakkak ağlarsınız. Mağdur, mazlum ve masumdurlar. Dikkatli bakarsanız, empati yoksunu, duygusuz bir insanla karşı karşıya olduğunuzu görebilirsiniz.
Vatan haini: İçin için vatanlarından nefret ederler. Çünkü vatanın kendinden büyük bir şey olduğu ve başkalarına da ait olduğu gerçeği ile sık sık yüzleşmektedirler. O yüzden onun da tek sahibi olmak isterler. Vatan mefhumu, kendisinden başka bir tanrının olduğunu ona hatırlatan bir varlıktır. Tek başına da sahibi olamayacaktır, öyleyse üleşmelidir. Bulunduğu yerde “komprodor” olma imkânı varsa muhakkak olur.
Her şeyi satabilir: Bu “satış” işinin, sınırsız harcamalarına gerekli olan finansmanı sağlayan bir şey olduğunu çabuk keşfeder. Daha çocukken evde bulduğu şeyleri üç kuruşa okutarak başlar bu işe.
YALANCI: Ustası olduğu yegâne konudur, diyebilirim. Esas zanaatı budur.
İKİYÜZLÜ: Kandırmak için iki yüzlü olmak gerektiğini de çok erken yaşlarda öğrenir. Zaten bu tabiat ona ailesinden geçmiştir. Onların iki yüzlülükle; toplumsal mevkiler, saygınlık ve zenginlik kazanmalarına şahitlik etmiştir. Babası, anası bu hususta onun ilk yol göstericileridir. Annesi babasını mütemadiyen aldatmış çocuklarda, babası annesini mütemadiyen aldatan çocuklarda görüldüğünden daha fazla görülür bu iki yüzlülük.
Ezberci: Hakiki olan hiçbir niteliği yoktur. (Yukarıda belirttiğim yalancılık ve iki yüzlülük haricinde.) Bu yüzden, bakarak öğrenmesi, ezberlemesi gerekir.
Özgün olmayan: Çalar. Olmak istediği kişiliği bile.
Taklitçi: Bu hususta her geçen gün daha da ustalaşmak durumundadır. Buna mecburdur. Sürekli beslenmesi gerekir. Kendini besleyebileceği, güncelleyip, tazeleyebileceği, yenileyebileceği, yani kanını emebileceği birine ihtiyacı vardır. Kendisi özgün düşünce üretemez. Çocukken ezberlediği şeylerden başka kendini geliştirmeye yönelik bir şey yapmayı da bilmez. Başkalarına özenir. Daha parlak, daha güzel, daha akıllı bulduğu başkalarına… Onları taklit edebilmek, onlara benzeyebilmek için her şeyi yapabilir.
Özür dilemezlik: Bu durum, yani özür dilemek ya da alttan almak, onun mükemmelliğine gölge düşürecektir. Ama enteresandır, zorda kalırsa ayak bile öper, diz de çöker, secde de eder. Şahsiyeti, onuru yoktur, kibri vardır. Onursuz bir insan olduğu için korkuları tetiklendiğinde geri adım atmış gibi yapacaktır. Ona inanmak ölümcül bir hatadır.
O her daim suçludur. Kendi ölçeğinde bir suç makinesi gibidir. Hırsızdır. Mobbingçidir, aldatıcıdır. Tacizkar, tecavüzkardır. Ama tanrılık imajını temiz ve parlak tutmalıdır. Bu yüzden kurduğu bütün düzenek, her daim haklılığını, masumluğunu ispatlamak içindir.
DEMOGOG: Laf cambazlığı. Üste çıkma, yaptığı hatayı, işlediği suçu, günahı, olduğundan başka gösterme, allama pullama, ustası olduğu işlerdendir. Onlarla konuşarak anlaşma gayreti içinde olmak, labirentte kaybolmak gibidir.
——-
Karşınızdakiyle hangi şekilde iletişim kurmak isterseniz isteyin, onun anlayacağı dili öğrenmeden bunu gerçekleştiremezsiniz.
Düşmanınızı iyi tanımadan savaşa girmemelisiniz.
Bunun için mikro savaşlar tanzim edilir.
Antik çağlardan beri, düellodan, bölgesel çatışmalara kadar, bir takım küçük ölçekli sembolik savaşlar, büyük bir savaşa girmeden önce, usta taktisyenler tarafından kullanılmış yöntemlerdir. Tinne, cadılar için yaptığı çalışmada, işe düşmanın “karakter analizini” net bir şekilde yaparak başladı.
Ha, bir de, onların hangi dilden anlayacağına karar vermelilerdi.
Ölçek kısasa kısas mı olmalıydı, yoksa savaşçılarına sınır koymasa daha mı iyi ederdi?
Bunu Nabustannezar’la görüşecekti.
Defne Ilgaz, Rıfat Ilgaz, Afet Ilgaz, Absürd, Absürt, Mizah, Otobiyografi, Eğlenceli yazılar, Gülmece, Hiciv, Taşlama, Edebiyat, Roman, Deneme, Şiir, Tinne, Saçmalardan Seçmeler, Saçma,Acaip, Acayip, Acayip Dünya, Kadın, Komik, Komik kadın, Gülmece Güldürmece, Sıra Dışı, Fantastik
